در سكوت  شبهايم تنها به تو مي انديشم،

در بستر  خيال عشق آغوشم تنهای تنهاست

و  يادت را  عاشقانه به  آغوش مي فشارد؛

كاش كنارم بودي و از شهد لبانت بوسه اي مي چيدم

تا شايد مرهم بيماري‌ام مي شد....

عزيزم عطش  بوسيدنت ديوانه ام كرده، مي دانم هيچگاه تو را نخواهم بوسيد،

ولي بدان تشنه  لب هايت خواهم بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: